Vrienden zijn mensen die na je familie en je grote liefde het meest dicht bij je staan. Met hen kun je lief en leed delen, maar je onderneemt vooral vele leuke activiteiten met hen.
Ik deel met vrienden vaak een van mijn hobby’s. Ik eet regelmatig met hen, vier samen feest of we kletsen gewoon lekker bij over wat we de afgelopen tijd hebben beleefd. Ook kan het zijn dat ik dezelfde levensfase met hen deel, waardoor wij elkaars vreugde of frustratie veel beter begrijpen.
Met sommige goede vrienden deel ik mijn verdriet. Met hele goede vrienden deel ik zelfs mijn twijfels en angsten en mag ik mijn kwetsbare kant tonen. Ik ben dan welkom met al mijn hebbelijk- en onhebbelijkheden. Ik denk dan niet meer na of ik nou te veel of te weinig geef of ontvang.
Jij, mijn kind, zal echter nooit mijn vriendin zijn. Jij bent mij te dierbaar om op die afstand te volgen. Jouw acties zijn mij een te grote zorg om deze zoals in een vriendschap te kunnen bekijken. Ik wil jou veel meer beschermen en veel meer voor jou zorgen dan een goede vriend lief is.
Ik wens dat je dierbare mensen om je heen zult vinden om in de verschillende fasen van je leven stukjes van je hart te delen en te helen. Je hoeft er echt geen massa’s te hebben. Een handjevol is meer dan voldoende. In ieder geval met een, waartegen je lekker kan klagen over je grote liefde.
Vrienden vindt je op school, op je werk, via ons, maar je kunt hen ook op straat of op een reis tegenkomen. Ze komen en gaan en enkelen blijven jou je hele leven trouw.
Vrienden komen, volgens een collegaatje van mij, om ons iets over onszelf te leren. Op een bepaald moment in ons leven lijken wij dan eenzelfde interesse te delen. Zij maken het ons dan mogelijk om deze interesse en ook onszelf beter te leren kennen.
Zij gaan soms weer, omdat de gezamenlijke interesses met de tijd kunnen vervagen. De les is geleerd. Dan blijven er alleen herinneringen over van de momenten die wij hebben gedeeld.
Soms doet zo een afscheid een beetje pijn, omdat ik toch vele leuke momenten heb gedeeld.
Aan de andere kant maakt het einde van de ene vriendschap weer ruimte voor een andere. Een nieuwe mogelijkheid om weer een ander stukje van deze wereld te ontdekken. Dan prijs ik mij zelf gelukkig dat ik ook nu nog nieuwe mensen leer kennen, die de potentie hebben om een goede vriend(in) te worden.
Ten slotte zijn er mensen die jij een groot deel van jouw leven trouw blijft en zij ook jou. Je volgt elkaars pieken en dalen, omdat er een onzichtbare band voelbaar is die verder gaat dan een interesse of je eigen persoonlijke ontwikkeling.
Met hen is het gewoon fijn om samen te zijn. Bij hen hoef je niet mooi te zijn. Deze mensen mag je koesteren, knuffelen en soms zelfs boos op zijn. Zij vinden het prima hoe jij nu bent of voelt. Al zouden zij het niet prima vinden. Dan nog zullen ze niet voor jou vluchten.
Ik zou jou willen leren om open te staan voor de mensen om je heen. Tegelijkertijd leer ik jou graag om hen op waarde te schatten. Het is dan aan jou om te beoordelen in welke mate jij jouw geluk en angsten met hen wilt delen. Het is jouw keuze of je hen wilt koesteren of loslaten. Zo hoop ik dat jij in elke fase van jouw leven voldoende mensen, naast ons, hebt om je gedachten en gevoelens te delen.
Want er komt een dag dat wij, jouw ouders, er niet meer zijn. Dan zullen juist jouw goede vrienden jou troost bieden.
