Eigen kracht is overrated, want niemand kan en wil alleen zijn. Wanneer je alleen bent is er geen erkenning en geen liefde. Liefde en erkenning geven wij namelijk elkaar.
Vroeger dacht ik hierover heel anders. Als beeldend kunstenaar kan ik met mijn eigen handen aardig wat creëren. Wat in mijn hoofd is, kan ik een vorm geven. Het voelt alsof ik dan volledige controle heb over mijn leven. Ook al besef ik nu dat het maar een heel klein stukje daarvan is.
Mensen zijn ook heel krachtig. En als wij dat niet zijn, dan zorgen wij wel dat wij het worden. Wij hebben computers, medicijnen en vliegtuigen en denken dat wij daarmee de hele wereld aan kunnen. Wij hebben religieuze boeken en de grondwet en denken dat wij daarmee het leven aan kunnen.
Maar als het om leven en dood gaat, hebben wij daar bar weinig over te zeggen. Wij kunnen geen tsunami voorkomen die duizenden levens verwoest. Wij kunnen niet voorkomen dat die ene bellende man in de auto een peuter aanrijdt, die zijn rollende bal op de weg achterna rent.
Toen had ik het verlangen naar jou, mijn kind. Een kind krijgen kan ik echter niet op eigen kracht. Op zijn minst heb ik een man nodig. Liever een geliefde, die bereid is om mijn verlangen te vervullen. Al heb ik het geluk dat jouw papa zo liefdevol was, dan nog is het na de daad niet mogelijk voor mij om jou op eigen kracht te creëren.
Soms is het voor mij niet te bevatten, waarom eigen kracht niet voldoende is om een diep verlangen te vervullen. Ook al werk ik daar zo hard aan. Ik denk dat mijn diepe verlangen naar een kind niet voortkwam uit kracht en dat ik daarom dit verlangen ook niet daarmee kon afdwingen.
Het leven vind ik zo magisch, want opeens was jij in mij. Het exacte moment was niet te duiden en niet te voorspellen. Er zijn geen vastomlijnde regels waarom jij mij wel was gegund en niet een ander.
Ik kan dan de kracht hebben van een olifant of de wilskracht van Obama, maar dan nog mocht ik alleen maar wachten.
Op eigen kracht is geen motto meer van mij. Op eigen kracht betekent niet meer dat ik alles alleen hoef te doen of te kunnen. Ik mag juist bewust zijn van mijn eigen kunnen en mijn wil en de rest aan de kracht van anderen overlaten.
Ik heb de ruimte gekregen om anderen ook een stukje van mijn leven toe te vertrouwen, waardoor wij samen meer kunnen bereiken dan ik alleen. Zij gunnen het mij om flexibel te zijn, om mild te zijn voor mijzelf, waardoor ik mijzelf kan vergeven voor mijn eigen onvolkomenheden.
Op eigen kracht leven vind ik een goede start. Ik vind het belangrijk dat jij zelfstandig jouw leven ontwikkelt en niet te veel van anderen aantrekt. Ik wil jou ook laten zien dat het heel goed is om te vertrouwen op de kracht van anderen. Eigen kracht is niet altijd nodig om jouw diepste wens te vervullen. Soms heb je juist iemand anders nodig die jou op het juiste moment het beste gunt.
