Verlangen zie ik als een oergevoel diep van binnen. Dit gevoel gaat voorbij elke ratio en emotie. Een waarheid zonder twijfel, waarvan ik bij de gedachte eraan al warm van binnen word. Een gevoel, waarvoor ik zelfs bereid ben om mijn huidige bestaan op te geven om dit te verwezenlijken.
Jij, lief kind, bent ontstaan uit zo een intens verlangen. Er zijn echter talloze passies die iemand kan hebben, waarbij hij ditzelfde gevoel heeft. Liefde op het eerste gezicht, waarbij hij weet dat zij degene is waarmee hij de rest van zijn leven zal delen. Het is alleen nodig om haar ook van dit gevoel te overtuigen. Een intens gevoel van rust bij een ongewone bestemming op deze wereld maakt dat zij daar de rest van haar leven wil wonen en haar eigen huis en haard verlaat.
De gedachte aan een verlangen maakt dit alleen nog niet waar. De gedachte is een mooie een stip aan de horizon, die mij een gevoel van richting geeft om de wereld, de mensen om mij heen en mijzelf weer op een andere manier te leren kennen. Ik ben als doener bereid om steen voor steen een pad te leggen, waarmee ik deze stip bereik.
Echter is het leven een stuk complexer dan 1 pad en 1 stip. Het leven is een wirwar aan stippen en paden die kris kras door elkaar heen lopen. Ik heb mijn verlangen naar jou, mijn ambitie als kunstenaar, mijn contacten met vrienden en familie en er moet ook nog brood op de plank komen. Soms vind ik het frustrerend dat ik niet alleen maar aan een pad kan werken, maar aldoor een steentje op de ene pad en dan weer een op een andere moet leggen om te voorkomen dat er onnodige gaten vallen.
Het leggen van een pad gaat me soms ook te traag. Ik wil de stip aan de horizon nu en niet straks bereiken. Voordat ik het weet loop ik het risico dat ik, door mijn focus op het pad naar jou toe, geen andere paden meer de moeite waard vind om te leggen. Die ene stip maakt dat ik mij blind staar op de toekomst en niet meer zie waarvoor ik nu vandaag wakker moet worden.
Om mijzelf in beweging te houden heb ik geprobeerd om een balans te vinden tussen verlangen en ontvankelijkheid. Leren loslaten las ik in de Happinez en in wat boeken over mindfullness. Het leven is immers groter dan mijn handelen. De tijd moet rijp zijn voor jouw komst. Alleen bepaal ik niet het moment en de manier, waarop mijn verlangen in vervulling mag gaan.
Ik probeer volgens het boekje te vertrouwen op het leven, hoe vaag ik dit inzicht af en toe ook vind. Ik probeer bewust niet meer aan jouw komst te denken ook al voelt het alsof ik mijn verlangen opgeef - wat ik eigenlijk juist niet wil. Ik probeer mij soms tevergeefs te concentreren op andere leuke dingen en lieve mensen.
Uiteindelijk probeer ik geduld uit te oefenen en open te staan voor wat ik elke dag in mijn schoot krijg geworpen. Op deze manier voelt elk steentje op de verschillende paden niet meer als tijdsverspilling aan, wanneer ik even niet met het steentje op het pad naar jou toe bezig ben.
Ik wil jou graag ondersteunen om jouw diepste verlangens te ontdekken en te verwezenlijken. Echter wil ik jou ook leren om niet ten koste van anderen en jezelf een verlangen na te jagen. Ik wil jou helpen om jouw eigen balans tussen verlangen en ontvankelijkheid te vinden, omdat elk verlangen hoogstwaarschijnlijk vervuld wordt op een moment en een manier, waarop jij het minst verwacht.
Loslaten is niet hetzelfde als opgeven, maar heeft er wel wat van weg. Het gaat om geduld te hebben en je niet blind te staren op de toekomst, maar ook aandacht te hebben voor wat je nu hebt. Want dat wat er nu is, is net zo belangrijk als dat wat zal komen. Nu ben ik heel erg blij dat jij bent gekomen.
